Wat heb jij om dankbaar voor te zijn?
15 juli is een speciale dag voor mij. Een onvergetelijke dag met een gouden randje…
Mijn 1ste man, Arthur, lag in 2011 in het ziekenhuis. Wij hadden te horen gekregen dat hij ongeneeslijk ziek was. Ik besloot hem op te bellen en ten huwelijk te vragen en hij zei ja! Je begrijpt, op 15 juli 2011 was het ‘onze’ huwelijksdag. In het Oude Raadhuis in het centrum van onze woonplaats Wateringen gaven we elkaar het jawoord in het bijzijn van onze zoon, familie, vrienden en nog velen. Samen tranen weggepinkt, gedanst en gelachen. Terwijl we wisten dat ons leven binnenkort drastisch zou gaan veranderen. En dat gebeurde ook… slechts een maand later, 5 dagen na mijn verjaardag, overleed Arthur.
Diepe dalen
Van een blij moment naar een hele verdrietige periode die mijn leven ingrijpend heeft veranderd. Ik maakte kennis met een heleboel diepe emoties en gevoelens, van het allerdiepste verdriet naar, uiteindelijk, het hoogste geluk. Want hoe gek het misschien ook lijkt, ze horen bij elkaar. Diepe dalen, hoge toppen.
Ook veranderde mijn kijk op het leven, bijvoorbeeld mijn kijk op de dood. Nu zie ik de dood als een illusie en ik begrijp heel goed, zeker als jij middenin je rouwproces zit, dat je denkt: Huh? Waar heeft ze het over?
Ik zal het je uitleggen:
Voor mij heeft Arthur een andere vorm aangenomen en hij blijft voortleven in een onzichtbare wereld. Ik word mij meer en meer bewust van deze onzichtbare wereld en ik geef mezelf toestemming dat ik er niet bang meer voor hoef te zijn. Wij zijn één met Alles-Wat-Is. Ik mag hiermee in verbinding zijn zonder enig oordeel. In de diepe duisternis is licht en liefde aanwezig. Ik hoef alleen verder door deze bijna doorzichtige donkere sluier te kijken.
Beslissing nemen
Ik had de keuze tussen wegkijken van hoe moeilijk rouwverwerking is en niet stilstaan bij deze tragische gebeurtenis of mijn aandacht en energie richten op mijn innerlijke belevingswereld (binnenwereld). Dus ik koos voor het niet uitstellen van rouwen.
Het uitstellen van rouw heeft een minimaal effect op een lichter gelukkig leven (korte termijn verlichting) en het ander heeft een maximaal effect op een gelukkig lichter leven (lange termijn verlichting). Ik mag mezelf de ruimte geven om bewust te voelen en de tijd te nemen bij de vragen ‘hoe gaat het écht met mij?’, ‘wil ik gelukkig zijn?’ en ‘gun ik het mijn zoon en mezelf dit?’
Het vraagt lef en moed om deze keuze te maken en door het rouwproces te gaan. Want het kan zijn of je door een mangelmolen gaat vol emoties die je overvallen, het hartzeer, de beelden van de laatste dagen samen, die als in een film steeds voorbij gaan en nog veel meer.
Er is uithoudingsvermogen nodig om een dergelijke tocht te maken met vele pijnlijke confrontaties, maar ik leerde hoe ik uit de zwaarte en de duisternis kon groeien en het licht weer kon zien en genieten van het leven. Ik kreeg er een enorme rijkdom voor terug, innerlijk en ook uiterlijk, want inmiddels ben ik alweer 10 jaar samen met mijn huidige man!
En alles wat ik heb geleerd en ervaren is de basis geworden van het prachtige werk dat ik mag doen voor mannen die ook rouwen en begeleiden hoe zij diezelfde reis kunnen maken om hun leven lichter te maken.
Wij hebben een vrije wil gekregen. De keuze is aan ons. Het leven hier op deze fysieke aarde is tijdelijk, dus mogen wij er met volle teugen van genieten.
Dankbaarheid gaat hand in hand met liefde,
en waar het ene is moet het andere wel worden aangetroffen.
~les 195, cursus in wonderen~
Dankbaarheid
Wat de intense tijd waar ik doorheen ging, me ook leerde, is om dankbaar te zijn. Dankbaar voor wat ik heb mogen beleven met mijn man, de zoon die we samen kregen en de groei en ontwikkeling die na het overlijden heb doorgemaakt.
Iedere morgen als ik wakker word, nog voordat ik opsta, dank ik dat ik weer een nieuwe dag ontvang, dank ik voor wat ik allemaal mag beleven en voor het feit dat ik na al dat verdriet, dit mooie leven mag leven en opnieuw gelukkig mag zijn.
Ik realiseer me ook hoe gezegend ik ben (en wij zijn) dat ik in dit gedeelte van de wereld woon en dat ik überhaupt de tijd en de ruimte kon nemen om te rouwen en daar begeleiding bij kon zoeken, net als dat ik nu op mijn beurt rouwenden begeleid. Als je de confrontatie aangaat met je eigen verdriet en dit niet uit de weg gaat, is de kans heel groot dat je er met een volledig luisterend oor voor de ander in een verdrietige periode kan zijn, met gemak en vol kracht. Dan is het niet nodig als een buurman of buurvrouw een verlieservaring meemaakt, je te verstoppen of weg te duiken. Je stapt juist naar de persoon en vraagt “Hoe gaat het écht met je?” of “Ga je gang, huil maar, ik ben er voor je”.
Dankbaarheid geeft je direct een gelukkiger gevoel
Dankbaarheid verlicht je geest
Dankbaarheid geeft je een gevoel van overvloed
Verlang je ernaar dat je leven wat lichter wordt? En dan op een hele eenvoudige manier die niet veel tijd vraagt, maar wel heel veel effect heeft? Iets wat je gewoon zelf kunt doen, op het moment dat het jou uitkomt? Begin dan met dankbaarheid beoefenen. Speciaal voor jou heb ik een gratis online dankbaarheid training ontwikkeld waarmee je na een aantal dagen echt anders in het leven staat. Nieuwsgierig? Klik hier!
Heb je een vraag?
Vul het contactformulier in of stuur een e-mailbericht naar info@oerzelfliefde.nl.
Wil je meer inspiratie hebben?
Volg dan mijn Facebookpagina Oerzelfliefde. Jouw aanwezigheid daar juich ik enorm toe.
PS.: Schenk en verspreid de liefde!
Ik zou het super te gek vinden als je deze blog op Facebook of LinkedIn wilt delen.