Mijn sprookje: Vertrouwen in het leven (zelfvertrouwen)

Is er een sprookje aan je voorgelezen toen je klein was? Lees jij weleens een sprookje voor aan je (klein)kind(eren)?

Al van jongs af aan heb ik van boeken gehouden. Ik verslond het ene boek na het andere, zo ook sprookjesboeken. In de loop der jaren ben ik bewust gaan kiezen voor boeken die ik wil lezen om mijn geest te voeden en geïnspireerd te worden. Daarnaast heb ik ook gemerkt dat boeken op mijn pad komen om mij in een bepaalde fase van mijn leven het steuntje te geven dat ik nodig heb. Ik ben enorm dankbaar voor al deze geschreven schatten!

Een paar maanden na het overlijden van mijn man heb ik onderstaand sprookje geschreven. De titel van dit sprookje is ‘Vertrouwen in jezelf en in het leven’.

Vertrouwen in jezelf en in het leven

“Er was eens een Koninklijke familie diep in het oerwoud, heel ver hier vandaan. Het was een heel gelukkige familie. De koning werkte hard om voor zijn gezin evenals voor het hele rijk te zorgen. De koningin bracht heel veel tijd door met de prinsessen en prinsen. Zij had er veel lol in om met de haar kroost te knutselen, buiten te spelen en heerlijke maaltijden klaar te maken, als zij de bedienden een dagje vrij had gegeven. Een van de prinsessen was net zo beeldschoon als Sneeuwwitje. Zij heette Jennifer en leefde een zeer onbezorgd leven.

Tegenslag: verdriet en hartzeer

Op een dag was de prinses in haar eentje aan het wandelen in het bos. Toen zij terug naar het kasteel liep, hoorde ze gegil en geschreeuw. Het verbaasde haar en maakte haar tegelijkertijd bang. Zij vroeg zich af wat er in het kasteel aan de hand was. Toen ze dichterbij kwam, werd zij door een bediende, Randall, in een struik getrokken. Hij hield zijn hand voor haar mond “Sssst …” Zij zag hoe haar ouders, broers en zus werden meegenomen door een hele groep militairen.

De prinses keek erg geschrokken en spartelde wild om los te komen, zodat ze hun kon helpen, maar ze werd door de bediende tegengehouden.

Nadat zij de stoet in de verte zag verdwenen totdat het nog slechts een puntje was, stond de prinses er verslagen bij. In één keer was zij iedereen kwijt die haar dierbaar was. Ze was helemaal alleen overgebleven. Ze dwaalde een tijdje verloren rond, tot de bediende en zijn gezin besloten haar in huis te nemen. Ze gaven haar een nieuw warm nest. Jennifer was blij met en dankbaar voor haar surrogaatfamilie. Toch droeg ze een enorm verdriet bij zich omdat zij haar mama, papa, zus en broers nooit meer zag en zich afvroeg hoe het met hen ging.

Belang van de natuur

Iedere dag maakte de prinses een wandeling in het dichtbij liggende bos. In het bos was een meer met een eiland. Met een bootje voer zij naar het eiland toe om liggend op het gras om naar de blauwe heldere hemel te kijken. Urenlang verbleef ze daar en vergat alles om haar heen. Vanbinnen voelde ze zich zo super blij en energiek! Het bos lijkt wel een groot oplaadstation, een ontstressend medicijn. Op zo’n heerlijke dag werd zij verstoord door het geluid van een paard en keek over het water naar de overkant. Zij zag nog net hoe het zijn berijder van zich afschudde en uit het zicht verdween. Knipperend met haar ogen die verblind waren door de zon, keek ze naar de jongeman die op de grond gevallen was. Ze stapte in haar bootje om hem te hulp te schieten. Hoe dichterbij ze kwam, hoe duidelijker het werd dat dit een zeer aantrekkelijke jongeman was. Verlegen hielp ze hem bij het opstaan en maakten ze wat ongemakkelijk kennis met elkaar.

Nieuw leven

Het bleef niet bij deze ene ontmoeting. De prinses en de jongeman zagen elkaar geregeld bij het meer. Ze zaten graag aan het water, vertelden elkaar verhalen over hun leven en leerden elkaar steeds beter kennen. Ze begonnen elkaar steeds leuker te vinden en uiteindelijk werden ze verliefd op elkaar. Op een prachtige zomerdag ging de jongeman op zijn knieën en vroeg Jennifer ten huwelijk. Hij kreeg een volmondig “Ja!” als antwoord. In de innige omhelzing die volgde, had hij nog een verrassing voor haar. Hij bleek een prins te zijn. Een dag voor het huwelijk werd de prinses voor de derde keer door hem verrast: hij had haar ouders, zus en broers gevonden. De ogen van de prinses vulden zich met tranen van blijdschap en een hart vol liefde. Ze was zo gelukkig dat ze haar ouders, zus en broers weer terugzag. Tot in de vroege uurtjes waren ze nog met elkaar aan het kletsen, want ze hadden elkaar zoveel te vertellen. De volgende dag werd er flink gefeest. De relatie met haar familie werd inniger en inniger.

De prins en de prinses kregen samen twee kinderen. De prins was een toegewijde begripvolle lieve echtgenoot voor Jennifer. Hij steunde haar volledig in haar passie om voor minderbedeelden op te komen en voor zwakkeren te zorgen. Op haar beurt stond de prinses haar prins overal in bij om over het hele rijk te regeren. Iedere bewoner van het rijk was super gelukkig en vol liefde voor zichzelf en voor elkaar. Zij leefden nog heel lang gelukkig met elkaar.”

Rode draad sprookje

Toen ik mijn sprookje las kwam ik tot het inzicht van mijn ‘afhankelijkheid’. Dit verhaal herinnerde mij aan mijn hulpvraag “Wie ben ik?” en de leervraag “Ik wil mezelf en anderen leren liefhebben”. Ik besefte dat de overtuiging “Ik heb niemand nodig, ik kan het wel alleen af” die ik al heel jong kreeg, mij in deze situatie geen stap vooruit zou helpen. Hieraan gekoppeld heb ik twee uitdagingen voor jou:

Je liefdevolle warme sociale omgeving wil maar al te graag steun en hulp geven en jij mag het (leren) ontvangen. Het moedigste en krachtigste wat je kunt doen is hierom vragen aan anderen als je het even niet meer ziet zitten in het leven.
Professionele hulp (coach / therapeut) kan je de nodige tools geven om het verlies te accepteren, de hartzeer en verdriet (heftige emoties) te doorvoelen in een veilige omgeving, een nieuw leven te creëren, te genieten van het leven en dankbaar te zijn voor wat je hebt aan mooie herinneringen die je kunt koesteren. Je boort weer de kracht aan die in je zit en je ontdekt je authentieke passie. Wat zou de nodige hulp en steun jou op lange termijn kunnen opleveren?

Jouw sprookje

Je kunt altijd een sprookje maken van wat je overkomt. En dat het uiteindelijk altijd goed komt.

We maken allemaal tegenslagen mee in het leven.

Hoe ga jij hiermee om?
Kan je deze tegenslagen juist zien als gebeurtenissen die je meer in je kracht zetten en waar je altijd sterker uitkomt?

Dit is mijn drijfveer om anderen te ondersteunen: je te helpen her-inneren wie je bent en wat je passies zijn, wat nu écht belangrijk is voor jou en de richting die je op wil.

Om je eigen droomleven te creëren met jouw waarden, zoals liefde en vrijheid, begrip en compassie.

LEEF in plaats van te overleven!

Voor rouwen is er geen medicijn, wel liefde en steun van je sociale omgeving en therapie. Er zijn verschillende vormen van therapie zoals bijvoorbeeld meditatie, schrijven, transformatie (van Rouwen naar Genieten, van Pijn naar Liefde).

Schrijf je vrij

In de documentaire ‘The Creative Brain’ op Netflix is een stukje over een schrijfprogramma in een gevangenis te zien. Mensen voelen zich herboren door het schrijven, aha-momenten, inzichten, het feit dat het enorm oplucht en de transformaties die plaatsvinden in hun leven. Deze documentaire is op alle fronten erg inspirerend. Een aanrader om naar te kijken!

Ik daag je uit om jouw sprookje te schrijven van je levensverhaal en het eindresultaat dat jij wenst. Om de schoonheid in je eigen verhaal te zien en de rode draad erin te vinden. Schrijven kan veel verduidelijking geven en het kan fijn zijn om je gedachten en gevoelens aan het papier prijs te geven en van jouw verdrietige verhaal iets inspirerend en moois te maken. Het schrijven van je sprookje zal je helpen om jezelf beter te leren kennen, je masker weg te halen en je authentieke zelf te laten zien. Daardoor ga je je je vrijer voelen en wordt het makkelijker om het leven te gaan leiden waar je echt naar verlangt.

Ben je bereid ondersteuning te zoeken? Heb je een vraag? Neem contact met me op. Dat kan via een e-mailbericht info@oerzelfliefde.nl of vul het contactformulier in. Ik ondersteun je graag!