Kan je verliefd worden op jezelf?

Op deze dag, 10 jaar geleden, stortte ik mentaal en emotioneel in na een verlieservaring. Ik stelde vast dat ik letterlijk en figuurlijk de weg kwijt was. En dit leidde tot een Ware Zelf ontdekkingsreis die de beerput van mijn pijn en lijden deed opengaan. Ook werd zichtbaar de wonden en littekens. Dit deed ik door heel oprecht van binnenuit naar mezelf te kijken en de confrontatie aan te gaan. Ik maakte écht contact met weer te VOELEN, ontwikkelde zelfliefde en zelfbewuster te zijn.

Rouwen is eigenlijk een natuurlijk proces van loslaten.

Hierin is te vinden: jouw innerlijke transformatie, je kracht, jouw innerlijke genezing en heling, je groei en bloei. Een van de belangrijkste openbaringen tijdens deze Ware Zelf ontdekkingsreis, was dat ik liefde associeerde met dat iemand anders die mij diende te geven. Een ander heeft liefde en mijn behoefte ernaar was enorm groot.

Als je mij vóór 2012 de vraag had gesteld “Kan je verliefd worden op jezelf?” dan zou waarschijnlijk mijn antwoord “NEE” zijn dat gepaard ging met een bulderende lach. En vermoedelijk keek ik de vraagsteller met grote ogen aan en maakte ik een paar opmerkingen zoals “wat een lariekoek, misselijkmakend is deze vraag, dat klinkt in mijn oren heel egoïstisch en egocentrisch, dat geloof je zelf toch niet”.

Het gevoel afhankelijk te zijn van anderen om liefde en aandacht te krijgen, ken ik heel goed. Als jong meisje kon ik hysterisch huilen bij het vertrek van familie die voor lange tijd op bezoek kwam of als iemand met wie ik een zeer goede band had, uit mijn leven verdween. In mijn tienerjaren vond ik het zo verschrikkelijk als mijn verliefdheid niet werd beantwoord, dat ik op allerlei manieren probeerde de aandacht te trekken, maar desondanks werd afgewezen. En in mijn twintiger jaren ging ik avontuurlijke (seks) relaties aan met (getrouwde) mannen en wilde ook weleens seks hebben met een homo, maar ook die wees mij af.

Ik verlangde zo om geliefd te zijn, gezien te worden, aandacht en waardering te krijgen. Het hing af van iemand anders of ik mezelf goed genoeg vond. De grote drang naar goedkeuring en bevestiging van anderen. Ik zocht liefde buiten mezelf, omdat ik veronderstelde dat liefde een verdienmodel was dat mij het gevoel gaf waardevol te zijn. Op deze manier onderdrukte ik het gevoel dat ik onwelkom was in deze wereld en het gevoel in de steek te zijn gelaten.

Dit gedragspatroon had tot resultaat dat ik mezelf wegcijferde, dingen toeliet om een ander te behagen (anderen pleasen en mezelf volledig kwijtraken), mezelf klein maakte en het liefst achter iemands rug schuilde. Ik voelde mij heel slecht in mijn vel, het was om misselijk van te worden. Daarnaast durfde ik niet de confrontatie aan te willen gaan met mijn eigen innerlijke pijn en wonden. Voor mij was het heel gemakkelijk om mijn ouders flink de schuld te geven. En heel lang boos en verbitterend geweest.

In mijn twintigerjaren zei een oude wijze man tegen mij “Als je een vinger wijst naar een andere, wijzen er drie naar je.” Op dat moment had deze gezegde geen betekenis voor mij en nu wel.

Stel jezelf eens de vraag “Wat zal het resultaat zijn als ik steeds met de vinger wijst naar een ander die ik verantwoordelijk maak voor mijn gelukkig leven. En Wil ik dit écht?”.

Liefdesafhankelijkheid en liefdesverwarring

Het afhankelijk zijn van liefde en het te blijven zoeken noem ik nu “liefdesafhankelijkheid”. Ik kwam tot het beseft dat ik al die tijd onbewust mijn kracht weggaf. Onbewust gaf ik toestemming om van mijn kracht te parasiteren. Onbewust de stroom van liefde stop gezet en ook mijn hart gesloten.

Gedurende deze jaren heb ik kennis opgedaan over de collectieve “liefdesverwarring”. Enkele voorbeelden zijn dat liefde buiten ons te vinden is; liefde is gevaarlijk; liefde doet pijn en geeft hartzeer; van jezelf houden is egoïstisch en egocentrisch. Het is zelfs zo dat de mens angstig kan zijn voor liefde, te bang om lief te hebben en ook nog om liefde te zijn. Een andere grote valkuil is zó aan jezelf voorbijgaan omdat je van de ander houdt, dat je vergeten bent wie je (werkelijk) bent en wat jouw eigen waarden en normen zijn.

Zelfliefde is voor mij liefhebben en volledig accepteren van mezelf. In mijn kracht komen en staan. Liefde in mij weer volledig vrij te laten stromen en ook het openen van mijn hart. Het betekent voor mij ook in verbinding zijn met mezelf. Ook wel het openen van mijn hart.

[Wat kies je vandaag: zelfliefde of liefdesafhankelijk?]

Liefde en Vrijheid komt van binnenuit. De keuze is aan jou jezelf te bevrijden uit je mentale en emotionele gevangenschap. De sleutel heb je al in handen, wordt er bewust en maak er gebruik van. Jezelf niet langer onderwerpen aan liefdesafhankelijkheid is de 1ste stap naar zelfliefde. Je bent de liefde en kracht zelf!

Ben je toe aan het opschonen van zichtbare en onzichtbare wonden (pijn/angsten), belemmerende overtuigingen, trauma’s (zowel grote als kleine)?
Wil je de verbinding met de pure stroom van Universele Liefde in jezelf en voor jezelf vergroten en intensiveren?
Wil je die OERZELFLIEFDE in jou laten groeien en bloeien, zodat je steviger op je voeten komt te staan en (nog meer) van het leven kunt gaan genieten?

Is het bovenstaande voor je herkenbaar en gun jij jezelf om meer vanuit zelfliefde in verbinding te staan met jezelf? Klop je hart al in je keel? Pas de ‘5 seconden regel’ toe en neem dan nu contact met mij op, dan maken we een afspraak.

Jij bent prachtig, puur en krachtig.
Je mag dat ook voelen.

PS:

Deel dit bericht voor het verspreiden van de boodschap zacht en vriendelijk te zijn voor jezelf en anderen.

0 Shares